افزايش كارآيي شبكه حسگر بيسيم با استفاده از تئوري بازي و منطق فازي

شبكه هاي حسگر بي سيم از تعداد زيادي گره‌ هاي حسگر تشكيل شده اند. دراين نوع از شبكه ها منبع ذخيره سازي انرژي محدود مي باشد بنابراين مديريت انرژي، يكي از نكات مهم در اين نوع شبكه ها مي باشد. يكي از تكنيك هاي موثر در مديريت كاهش مصرف انرژي خوشه بندي نام دارد. دراين تكنيك، تنها درصد كمي از گره ها مسئول ارتباط با ايستگاه پايه ميباشند كه گره¬هاي سرخوشه ناميده مي شوند. ساير گره ها اطلاعات خود را به مناسب ترين سرخوشه ارسال مي¬كنند. اطلاعات دريافتي در سرخوشه بعداز تجميع و فشرده سازي به ايستگاه پايه فرستاده مي شود. علاوه بر خوشه¬بندي، نحوه¬ي ارسال اطلاعات گره از سرخوشه به چاهك بعنوان مسيريابي نقش مهمي در كارآيي اين شبكه ها دارد. در اين مقاله بكارگيري تئوري بازي و منطق فازي بمنظور خوشه بندي و مسيريابي در شبكه حسگر بيسيم مورد توجه قرار دارد. تئوري بازي براي تصميم گيري محيط هاي چندعاملي بخوبي كار مي كند همچنين منطق فازي براي كار با پارامترهاي ناهمگن و بعضا متضاد، محيط هاي نويزي و داده هاي نادقيق مناسب است. ويژگي هاي ذكر شده همگي در شبكه هاي حسگر بيسيم مي باشد درنتيجه انتظار مي رود بكارگيري توئمان تئوري بازي و منطق فازي باعث بوجود آمدن روشي كارا شود.