مدل سازي آب شيرين كن حوضچه اي خورشيدي

امروزه بحران هاي كم آبي و آلودگي هاي محيط زيست از مشكلات عمده جوامع بشري مي باشند. آب شيرين كن هاي خورشيدي فناوري هايي هستند كه آب شيرين را بدون آلوده سازي محيط زيست توليد مي نمايند. در اين تحقيق به بررسي عملكرد يك آب شيرين كن با عنوان آب شيرين كن حوضچه اي خورشيدي پرداخته شده است. بدين منظور يك مدل حرارتي از پديده هاي مختلف انتقال حرارت شامل تابش، رسانايي، تبخير و ميعان به كارگرفته شده و از آن براي پيش بيني عملكرد دستگاه در شرايط مختلف و تجزيه و تحليل حرارتي سيستم استفاده شده است. معادلات حاكم در نرم افزار متلب پياده سازي و حل شده اند. به منظور اعتبارسنجي مدل ارايه شده، نتايج حاصل از اين مدل سازي شامل دماي آب، دماي صفحه جاذب و ميزان آب توليدي با داده هاي تجربي آب شيرين كن ساخته شده مقايسه شده و هم خواني خوبي بين آنها مشاهده شده است . به منظور بررسي عملكرد سيستم در فصول مختلف، با استفاده از داده هاي هواشناسي شامل شدت تابش و دماي هواي محيط، ميزان آب توليدي تخمين زده شده است. نتايج نشان مي دهد كه حداكثر توليد در فصول گرم سال كه شاهد بيشترين تابش خورشيدي هستيم مي باشد در حالي كه توليد در زمستان به حداقل خود مي رسد براي مثال ميزان آب توليدي در 17 ژوئن در حدود 4/89 كيلوگرم و 30 دسامبر در حدود 4/37 كيلوگرم است. علاوه بر اين اثر عمق و شوري پساب درون حوضچه و همچنين دماي جداره شيشه اي آب شيرين كن خورشيدي بر ميزان آب توليدي بررسي شده است. نتايج درباره عمق پساب حاكي از آن است كه با كاهش عمق در ساعات قبل از ظهر تا ماكزيمم تابش خورشيدي در ظهر و همچنين با افزايش عمق در ساعات بعد از ظهر، ميزان توليد آب شيرين افزايش مي يابد. اين آب شيرين كن خورشيدي از روش تبخير بدون انرژي سوخت و انرژي الكتريكي استفاده مي كند و يك روش محيط زيست دوست محسوب ميگردد.