نقش كاربردي قصه هاي قرآني در رفتار و اخلاق ديني دانش آموزان ( با تاكيد بر قصه گويي به شيوه قرآن كريم)

هدف از ارائه اين مقاله، تبيين نقش و تاثير كاربردي قصه هاي قرآني در رفتار و اخلاق ديني دانش آموزان مي باشد . روش : روش اين مقاله بصورت كتابخانه اي و اسنادي مي باشد . بحث و نتيجه گيري: قصه هاي قرآن مفاهيم ارزشمندي را در بر دارند كه بر جوانب مختلف رشد كودكان و نوجوانان تاثير دارد و چنانچه انتخاب قصه و به چالش كشيدن مفاهيم بر گرفته از آن، مطابق با ظرفيت هاي آنان باشد، موجب مي شود تا كودكان و نوجوانان بيشتر بتوانند با ظرفيت هاي اخلاقي ارتباط برقرار كنند و آموزه هاي ديني را بهتر درك كنند. قصه هاي قرآني، علاوه بر تفوق بي مانند محتوا و مضمون، در آرايه هاي ظاهري و جلوه هاي هنري بر ادبيات داستاني الهام آموز است. معلم با كم ترين امكانات مي تواند به كمك نقل داستان مخاطب خود را تحت تاثير پيام هاي داستان خود قرار دهد. معلم مي تواند قصه را در قالب هاي مختلف هم چون سوم شخص، اول شخص مفرد، نامه يا نقل خاطره بيان كند. در قالب سوم شخص، قصه گو خود را بيرون از صحنه هاي قصه قرار نمي دهد و جريانات و وقايع را كه بر شخصيت هاي داستان مي گذرد، بازگو مي كند. در فرايند قصه گويي، دانش آموزان با الگو قرار دادن شخصيتهاي قصه هاي قرآني در مواجهه با مشكلات مشابه ، به مهارتهايي دست پيدا مي كنند و با همانند سازي با يك شخصيت داستاني كه با مشكل روبرو مي شود راهبردهاي موثر را ياد مي گيرند .