تلميح در غزليّات حاج ميرزا حبيب خراسان

حاج ميرزا حبيب خراساني از ﻧﻈﺮ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﻫﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ از شاعران برجسته ﺗﺎرﻳﺦ ﺷﻌﺮ دوره مشروطه اﺳﺖ، ﺑﺮاﻳﻦ اﺳﺎس و ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﻫﻤﻴﺖ غزليات وي به عنوان يك مجتهد در ﻏﻨﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ـ ادﺑﻲ ﻣﺘﻮن ﭘﺲ از ﺧﻮد وبازتاب فكري واجتماعي غزلياتش دراين پژوهش به بررسي تلميحات در غزليات او پرداخته ايم. تلميح به گوشه چشم اشاره كردن است و در اصطلاح بديع اشاره كردن به حديث ، داستان،واقعه، سخن، شعر يا مثلي معروف در ميان كلام يا شعر است. اين آرايه درغزليات حاج حبيب خراساني به شيوه اي دلپذير و پر بسامد تصوير سازي ومضمون سازي گسترده ايي را در پي داشته است توّجه زيادحاج حبيب به مضامين مختلف ديني، فرهنگي، ادبي، تاريخي واساطيري سبب شده است، كه تلميح به يكي از ويژگي سبكي غزليات وي نمود پيدا كند حضرت سليمان و وابسته هايش از تلميحات مركزي شعر اوست كه بيانگر پشتوانه فرهنگي او از مطالعات گسترده او در اسراييلاتاست . در اين مقاله تلاش شده است تا نمونه هايي ازتلميحات مختلف قرآني، حديثي، داستاني و امثال فارسي و عربي موجود درغزليات حاج حبيب ارائه شود تا بدين وسيله دانش غني وي از ادبيات كلاسيك و علوم و معارف مختلف كه به وسيله صنعت تلميح در اشعارش نمود يافته آشكار و بخشي از مختصات سبكي وي آشكار شود