قاسمي گنابادي و شهنامه اي ديگر

آثار گذشتگان گنجينه ي اسرار و آمال آنان است ؛ برماست تا كليد اين گنجينه را يافته و آن را به روي هم عصران آيندگان خود بگشاييم. آشنايي با مشاهير و آثارشان ، و شناساندن آن به هم عصران و آيندگان ، وظيفه ي انكار نا پذيري است كه بايد در اين راه قدم بر دارشت . تصحيح نسخ خطي، يكي از راههاي حفظ آثار وانتقال تجربيات گذشتگان به آيندگان است و در اين زمينه مشاهير خرا سان ،جايگاه ويزه اي در اعتلاي ايران و اسلام بر عهده داشته اند كه همگان بر آن اذعان داشته و دارند ولي هنوز خيلي از ابن بزرگان در هاله اي از ابهام قرار گرفته اند در اين مقاله سعي شده است يكي ازاين بزرگان و آثارش را به مشتاقان اين مرز وبوم بشناساند. قاسمي گنابادي يكي از شاعران قرن دهم كه دو دوره ي تيموري وصفوي را درك كرده است؛ يكي از مقلدان نظامي بوده ومنظومه هايي به تقليد از خمسه ي او سروده است كه تعداد آنها به هفت مثنوي مي رسد . با عناوين شهنامه اي ماضي يا شاه اسماعيل نامه ،شهنامه عالي يا شاه طهماسبنامه ، شاهرخ نامه ، ليلي ومجنون ،خسرو وشيرين ،كارنامه يا چوگان نامه و عمده الاشعار وزبده الاشعار . در اين مقاله به زندگي قاسمي گنابادي ومعرفي آثارش ونسخ خطي آن با تاكيد بر شاه اسماعيل نامه ( در شرح جنگاوري شاه اسماعبل صفوي) ،ساختمان ، محتواي اثر وهمچنين تاثير پذيري او از نظامي مورد توجه قرار گرفته است . هدف از اين نوشته كه برگرفته از پايان نامه دانشجويي مي باشد ؛ شناساندن نسخه خطي شاه اسماعيل نامه وسراينده اش به دوستداران ادب است.