هلالي هالهاي بر ماه خاقاني (بررسي رگههايي از سبك خاقاني در اشعار هلالي جغتايي)

خاقاني شرواني، حسان عجم، شاعر آرمان‌گرا كه سبك سرايش شعر پيشينيان او را اقناع ننمود و ذهن خلاق و آرمانگراي او همواره به دنبال پرواز در دوردست‌ها بود، طرحي نو در‌انداخت و با ابداع معاني غريب و تعبيرات تازه و تسلطي كه بر علوم مختلف داشت، پرچم‌دار سبك خراساني يا تركستاني گرديد. اين نوآوري او براي هميشه در عالم ادب جاويد ماند و شاعران بسياري از او الهام گرفتند و رهروي راه وي شدند يا رگه‌هايي از شعر وي در آثارشان به جريان درآمد. از جمله‌ي اين شاعران، مي‌توان به هلالي جغتايي، شاعر قرن نهم هجري، اشاره نمود كه دوران رونق ادبي هرات و امارت اميرعلي شيرنوايي را درك كرده‌بود، شيوه‌ي غزل‌هايش طلوع سبك وقوع را نشان مي‌دهد، اما با وجود سه قرن فاصله‌ي زماني با خاقاني، بسياري از ويژگي‌هاي شعري وي، از جمله به كار بردن رديف‌هاي دشوار، قافيه‌ها، مضامين، اصطلاحات، نكته‌هاي دستوري و وزن در اشعار هلالي ديده‌مي‌شود، كه در اين مقاله سعي شده‌است با استفاده از تطبيق شاهد مثال‌هاي اين دو شاعر مدعاي اين كه رگه‌هايي از شعر خاقاني در سروده‌هاي هلالي جريان دارد و هلالي را هم در زمره‌ي يكي از مقلدان فراوان خاقاني قرار مي‌دهد، به اثبات رساند.