نگاهي بر زندگي و آثار عارف شاعر سنايي غزنوي

گاهي پيري يا خوابي صادق سبب دگرگوني حال صاحبدلي در رسيدن به كمال معنوي مي شود، يا اينكه نفس گرم و مؤثر پاكدلي موجب مي گردد كه فردي از سالها عشرت جويي و باده خواري دست بردارد و طريق زهد در پيش گيرد. در ادب فارسي كم نداريم كساني را كه ناگهان راه زهد در پيش گرفتند و پشت پا به دنيا و ماسوي زده اند. عطار نيشابوري، ناصرخسرو قبادياني و سنايي غزنوي از اين گروهند كه راه توبه در پيش گرفتند و به مسير سير الي الله رفتند. سنايي يكي از بزرگترين شاعران قرن ششم و از پيشگامان بيان مسائل عرفاني در ادب فارسي است. او در تاريخ ادبيّات نقطه عطفي به شمار مي آيد. به همين سبب شعر او را به دو دوره قبل از تحوّل سنايي و بعد از تحوّل سنايي تقسيم كرده اند. هيچ كدام از قلّه هاي شعر فارسي همچون حافظ، مولانا و عطار مرحله اي را در زبان فارسي ايجاد نكردند. او نخستين شاعر بزرگي است كه به طور وسيع به عرفان پرداخت و كتاب مستقلي در اين باب به نام حديقة الحقيقه و طريقة‌الشريعه به رشته تحرير درآورد. سنايي عارفي شريعتمدار است؛ از اين جهت اشعار او مملو از معاني ديني، عواطف روحاني و نكات اخلاقي مي باشد. حديقه او با حكمت صوفي و تأويل به قرآن گره خورده است. قصيده ها و غزل هايش با ذوق روحي همچون شطحياتش به تعليم عشق الهي كه هدف نهايي او بوده مي پردازند. همين امر موجب گشته كه شعرهايش از عشقي شورآفرين با اقتباس از قرآن كريم، همراه با زباني فاخر از واژگاني زيبا و سرشار از معنويت جلوه خاصي به خود بگيرد.نگارنده با مطالعه در زندگي وآثار سنايي به توبه وعرفان او و به برخي از شاعراني كه از او پيروي كرده¬اند مي¬پردازد.