بررسي رابطه بين مهارتهاي سياسي و طردشدگي كاركنان در محيط كار با وجود نقش ميانجي محبوبيت كاركنان (مورد مطالعه : كاركنان شعب بانك كشاورزي استان مازندران)

در ميان بسياري از جوامع علمي و دانشگاهي اين باور وجود دارد كه سازمانها ماهيت سياسي دارند. بر اين اساس فرض ميشود كه عملكرد، اثربخشي و موفقيت شغلي علاوه بر داشتن هوش و پشتكار، نيازمند عوامل ديگر مانند زيركي اجتماعي، موقعيت يابي و زرنگي است. برخي به خصوصياتي كه فرد را قادر به اعمال نفوذ موفقي مي سازد به عنوان سبك بين فردي، ادراك و يا مهارت سياسي اشاره كرده اند. نگرش سياسي به سازمانها اعتقاد دارد كه افراد نه تنها براي موفق شدن بلكه براي ماندن و بقاء در سازمان بايد داراي تمايل (اراده) سياسي و نيز مهارت سياسي باشند. اگرچه براي دهه ها موضوع سياست در سازمان ها محل تحقيق علمي بوده اند، لكن تنها اخيراً محققان شروع به مطالعه نظام مند مهارت سياسي كرده اند. هدف اصلي اين تحقيق بررسي رابطه ي مهارت سياسي با طردشدگي كاركنان در محيط كار با نقش ميانجي محبوبيت كاركنان ميباشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر شيوه ي گردآوري اطلاعات، تحقيق توصيفي و از نوع همبستگي است كه با روشهاي مناسب ارتباط بين متغيرهاي پژوهش را تجزيه و تحليل مينمايد همچنين در اين تحقيق، جامعه ي آماري كاركنان بانك كشاورزي استان مازندران ميباشد. روش نمونه گيري خوشه اي است.آلفاي كرونباخ پرسشنامه 0.81 است .تجزيه و تحليل داده ها شامل تحقيقات توصيفي و استنباطي مي باشد كه براي تحليل توصيفي و تحليل استنباطي به ترتيب از نرم افزارهاي spss22 و smart pls 2 استفاده شده است . با توجه به يافته هاي تحقيق(با توجه به ضرايب معناداري z و ضريب مسير) تمامي فرضيه ها مورد تاييد قرار گرفته است. به عبارتي، بين مولفه هاي مهارت سياسي و محبوبيت كاركنان رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد، وجود دارد، و بين متغير هاي محبوبيت كاركنان و طردشدگي در محيط كار رابطه معكوس وجود دارد به اين معني كه با افزايش محبوبيت كاركنان طرد شدگي كاهش خواهد يافت و همچنين بين مولفه هاي مهارت سياسي و طردشدگي در محيط كار نيز رابطه معكوس وجود دارد.