پژوهش مبناي تحول در آموزش و پرورش

پژوهش در آموزش و پرورش به تبع نقش حياتي و سرنوشت سازي كه نظام هاي آموزشي در حيات هر كشور و ملتي دارند ؛ جايگاهي برجسته تر دارد . پيچيدگي آموزش و پرورش به اندازه پيچيدگي موضوع آن يعني انسان است. از اين رو هرگونه سياست گذاري ، طراحي و تدوين هر برنامه اي در چنين فضاي پيچيده اي مستلزم آن است كه پژوهش ، اين فضا را براي سياست گذاران و برنامه ريزان روشن و قابل فهم سازد و راه هاي مواجهه با موقعيت هاي مساله اي را در اختيار گذارد. تكيه بر پژوهش و بهره گيري از يافته هاي پژوهشي امكان تدارك فعاليت هاي مناسب را براي نيل به اهداف آموزشي مهيا مي سازد . آموزش و پرورش فرايندي متحول كننده است كه طي آن از كودكي نادان و ناتوان ، انساني فرهيخته ساخته مي شود. آموزش و پرورش در عين متحول كنندگي خود جريان متحول شونده است آموزش وپرورش به همان ميزاني كه موجبات تحول دست پروردگان خود را فراهم آورده ، از رهگذر دانش ها و مهارت هاي آنها متحول هم شده است ، به نحوي كه امروزه آموزش و پرورش به عنوان رشته اي از دانش بشري ، خود داراي قلمرو ويژه اي است و نه تنها از نظريه ها و يافته هاي ساير رشته ها در جهت هرچه موثر كردن نقش خود در تحول فرد و جامعه استفاده مي كند ، بلكه خود از دانشي به نسبت منتظم و ساختمند برخوردار است كه برآيند پژوهش هايي است كه تربيت شدگانش فراهم آورده اند. بررسي بيشتر اين تعامل نيازمند تفكيك اجزاي آموزش و پرورش است كه در اين مقاله به آن اشاره شده است .