تأثير ابعاد روش هاي يادگيري استراتژيك بر تعهّد كارمندان براي شركت هاي تجاري (كوچك و متوسط)

شركت ها همواره جهت بقاء مي بايست روش ها و تكنيك هايي را جهت ايجاد فضايي مناسب براي يادگيري به كار بگيرند، تا يادگيري در شركت توسعه يابد. در همين راستا در اين پژوهش تلاش شده است تا چگونگي تأثير گذاري هر يك از ابعاد روشهاي يادگيري استراتژيك بر تعهّد كاركنان بررسي شود، كه فرضيه اصلي تحقيق هم بر همين اساس نوشته شده است. جامعه آماري اين تحقيق كارمندان كليدي شركت هاي كوچك و متوسّط واقع در استان مازندران كه 227 نفر است مي باشد. و از روش نمونه گيري طبقه اي استفاده شد. براي جمع آوري داده از پرسشنامه استاندارد چاي تسينگ استفاده شد. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر گرد آوري اطّلاعات يك تحقيق توصيفي از نوع همبستگي است. در تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي براي بررسي متغيرهاي جمعيّت شناختي استفاده شد. در قسمت آمار استنباطي از آزمون كولموگروف – اسميرنوف و براي بررسي ارتباط بين روش¬هاي يادگيري استراتژيك و ابعاد آن با متغيير تعهّد كارمندان و ابعاد تعهد از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. جهت بررسي تأثير ابعاد روش هاي يادگيري استراتژيك بر تعهّد كاركنان از تحليل رگرسيون گام به گام استفاده شد. نرم افزار مورد استفاده spss مي باشد. نتايج نشان داد ميان روش هاي يادگيري استراتژيك و ابعاد آن با تعهّد كاركنان و ابعاد آن همبستگي وجود دارد. بر اساس نتايج رگرسيون بعد ايجاد سيستم قوي ترين تأثير را بر تعهّد دارد و بقيه ابعاد هم در حضور اين بعد تأثيري قابل توجّه اي بر تعهّد ندارند.