اثر مايعات غيرقابل قابل امتزاج با حمام انعقاد بر عملكرد غشاهاي پلي اتر سولفون جهت تصفيه پساب‌هاي نفتي

Effect of coagulation bath-immiscible liquids on the performance of PES membranes for oily wastewater treatment

كاهش تراوايي به دليل گرفتگي يكي از چالش هاي اساسي در كاربرد فرايند هاي غشايي جهت تصفيه پساب هاي نفتي مي باشد. در اين پژوهش اثر افزودني نرمال- تترادكان بر عملكرد غشاهاي تخت پلي اترسولفون مورد مطالعه قرار گرفت و مشاهده شد كه با افزايش غلظت اين افزودني ها در محلول پليمري شار نهايي غشا به طور قابل توجهي بهبود مي يابد. ذكر اين نكته ضروري است كه اگرچه وجود اين افزودني تراوايي غشا را به شدت افزايش داد اما تغييري در درصد دفع مورد نظر مشاهده نشد. همچنين نتايج حاصل از تست آب و تخلخل به طور واضح نشان داد كه افزايش غلظت افزودني، اندازه حفرات و همچنين تخلخل كلي غشا را افزايش مي دهد. دليل اصلي اين تغييرات را مي توان جدايش افزودني مورد نظر از محلول پليمري در حين فرايند جدايش فازي دانست كه منجر به ايجاد حفره هاي كوچكي در پوسته و همچنين حفره هاي بزرگتري در زيرلايه غشا شده است. به طور كلي مي توان نتيجه گرفت كه با كنترل غلظت اين افزودني مي توان تخلخل، اندازه حفرات و همچنين عملكرد غشاهاي پلي اترسولفون را جهت كاربرد در تصفيه پساب هاي نفتي بهبود بخشيد.

Permeability decline due to the fouling is one of the main challenges in the application of membranes in the oily wastewater treatment. In this work, the effect of normal-tetradecane additive on the membrane performance was studied and it was observed that the permeability of the membrane has been improved significantly by increasing the concentration of additive in the casting solution. It was notable that the persence of additive in the casting solution has been increased final permeability of membrane while the .Also the result of water flux and porosity showed that mean pore size and porosity of the membranes have been increased by increasing the concentration of additive clearly. It can be concluded that the main reason of these changes is the separation of additive from dope solution during phase inversion which lead to creating the number of pores on the surface and sub-layer of the membranes. It can be concluded that by controlling the concentration of this additive, mean pore size, porosity and performance of membranes could be controlled.