بررسي روش هاي خوشه بندي داده هاي جهت دار

يكي از روشهاي مطرح در تحليل دادههاي جهتدار، تحليل خوشهاي است. با استفاده از تحليل خوشهاي دادههاي جهتدار ميتوان با رويكرد يادگيري ماشين مديران و تصميمگيران را درباره برخي از رويدادهاي زمينشناسي، زيستشناسي، جغرافيا و ... ياري كرد. روش خوشهبندي فازي يكي از الگوريتمهاي معروف براي خوشهبندي است. در روشهاي FCMتعلق درجه عضويت در مجموعه دادههاي پراكنده و شلوغ به درستي صورت نميگيرد و باعث وجود مينيمم هاي محلي ميشود. بنابراين، براي يافتن مراكز خوشه بهينه و جلوگيري از مشكل بهينهسازي محلي در تحليل خوشهاي دادههاي جهتدار روشهاي مختلفي با الگوريتم FCMو روشهاي تركيبي مختلف پيشنهاد شدند. در روش FCM4DDاز تفاوت زاويهاي به عنوان اندازهگيري شباهت استفاده ميكند و همچنين ميتوان براي دادههاي Nبعدي به عنوان دادههاي مدور نيز استفاده شود. در اين مقاله، سه روش FCMو FCM4DDو FCM4DDPSOباهم مقايسه خواهند شد. نتايج مقايسه با مجموعه داده جهت باد شش ماهه اول سالهاي 1951الي 2014ميلادي كلانشهر تبريز ميباشد كه از مركز هواشناسي ايران اخذ گرديده است ارزيابي شده است. با قراردادن تحليل خوشهاي جهت باد در كنار ساير يافتهها مانند سرعت باد و ... اطلاعات ارزشمندي در زمينههاي هواشناسي به دست خواهد آمد. مهمترين چالش اين روشها چگونگي انتخاب مركز خوشه اوليه در مجموعه دادهها با ويژگيهاي زياد است. در تحقيقات آينده ميتوان از تركيب FCMبا الگوريتم ازدحام ذرات و روشهاي خوشهبندي پويا استفاده نمود.