بررسي مفاهيم رنگ سبز در شعر دفاع مقدس

پديده ي دفاع مقدس يكي از اتفاقات تاريخي ملت ايران، در دهه ي شصت بود. تبعات و پيامدهاي اين پديده كه جزيي از ميراث فرهنگي كشور محسوب مي شود، به تقويت عناصر هويتي از جمله رمزها و نشانه ها كمك شاياني كرد. نفوذ اين نشانه هاي فرهنگي در ادبيات دفاع مقدس، نه تنها بر اشتراكات هويتي و فرهنگي مردم دلالت كرد؛ بلكه توانست ادبيات و شعر دفاع مقدس را با مختصات سبكي خاص خود معرفي نمايد. رنگ ها و معاني پنهان در آن، از مفاهيم ديرپاي فرهنگ ايران است؛ لذا حضـور رنگ ها به عنوان رمزها در جريان دفـاع مقدس امري غيرقابل انكار است. در اين پژوهش، سعي بر آن بوده است كه با شناسايي و بررسي مفاهيم پنهان رنگ سبز در برخي اشعار دفاع مقدس، تحليل هاي درست، آگاهانه و معنادار از اين رنگ را معرفي كنيم . مفاهيم به-دست آمده از رنگ سبز در اين پژوهـش، به اين قـرار مي تواند باشد: قداسـت و معنويـت، وصف نمادهاي تاريخي و اسطوره هاي ديني و ملي، توصيف شهدا و رزمندگان، نشانة سرسبزي و طروات، شهادت و جاودانگي ابدي شهدا، سرافرازي و سبزي و بالندگي، اظهار ناراحتي و تلاش براي تسلاي خاطر، توجه به ريشه ها و پرهيز از فراموش كردن حب وطن و تعامل سرخ و سبز كه بيان كنندة اين مسأله است كه شهادت، حيات واقعي و زندگي جاويد را به دنبال دارد. اين مفاهيم، سبب ماندگاري مفاهيم والاي دفاع مقدس در طول تاريخ ايران و جاودانگي آن براي آيندگان شده است.