بررسي عاطفه در اشعار جعفر ابراهيمي (شاهد)

ادبيات كودك و نوجوان در ايران - گذشته از ضعف ها و نا پختگي هايش- امروزه به عنوان گونه اي مستقل از ادبيات، مطرح شده است. عاطفه از عوامل اصلي پيدايش شعر است. در شعر كودك و نوجوان هم مانند ساير اشعار، عناصر عاطفي بر تأثيرگذاري شعر مي افزايد.هدف اين مقاله تحليل اشعار جعفر ابراهيمي با تكيه بر وجود كمّي و كيفيِ عناصر عاطفي در آن است. در شعر او كه اغلب پيوندي عميق با طبيعت و زيبايي هاي آن دارد، مجموعه اي از عناصر عاطفي به زيباترين شكل و عمدتاً در قالب توصيف ها و تصويرسازي هاي بكر از عناصر طبيعت به نمايش درآمده است؛ از آن ميان عناصري كه با روحيه ي مثبت انديش و تفكّر اميدوارانه ي شاعر تناسب بيشتري دارد - همچون عشق، شادي، و همدلي - انعكاس بيشتري داشته است.امّا در عين حال ساير عناصر عاطفي همچون نوستالژي، غم و اندوه و ... هم با توجّه به تجارب شخصي شاعر و تأثير انكار ناپذير آن در خلق شعر، در ميان اشعار وي مجال بروز يافته است. روش تحقيق بدين گونه است كه پس از تعريف كوتاه هريك از عناصر عاطفي با تكيه بر منابع مختلف، براي هريك از عناصر عاطفي آشكارترين نمونه ها از ميان اشعار ابراهيمي ذكر و تحليل شده-است. همچنين تأثير سه عامل زبان، تصوير و تجربه، به عنوان عوامل مؤثّر در عاطفه ي شعري بررسي شده است.