تيپ سازي و اهميت آن در آفرينش طنز با تكيه بر آثار محمدعلي افراشته

طنزهاي جاودان تاريخ آنهايي هستند كه هنرمند ضمن تصوير هنري اجتماع نقيضين، به ساختن يك تيپ موفق شود، تيپي كه در تاريخ قابل تكرار باشد. بر همين اساس، طنز از هجو متمايز مي شود. هدف هجو شخصي و انتقام جويانه است، اما در مقابل هدف طنز اجتماعي و سازنده است. با توجه به اهميت تيپ سازي در آفرينش طنز، ابتدا به بررسي ويژگي هاي اصلي اين تكنيك و تثبيت جايگاه آن به عنوان يكي از شگردهاي اصلي طنز پرداخته شده است. در تيپ سازي خصوصيات عمده و چشمگير شخص مورد نظر گرفته و از نقايص او قالبي آفريده مي شود. از آنجايي كه تيپ سازي در آثار محمدعلي افراشته نمود بسيار دارد، با تكيه بر اشعار، داستان ها و نمايشنامه هاي طنزآميز او، انواع تيپ هاي مورد توجه او تحليل شده است. افراشته به سبب آشنايي نزديك با طبقات مختلف جامعه –به-خصوص مردم محروم و فقير- در توصيف انواع تيپ هاي اداري، بازاري و روستايي موفق بوده است.