«نشانه هاي گروتسك در نمايشنامۀ «خنكاي ختم خاطره» از حميد رضا آذرنگ»

ادبيات نمايشي به عنوان گونه اي از ادبيات كه در قالب نمايش بر روي صحنه مي آيد از يونان باستان و روم تا دوران معاصر رواج داشته است. سير تحول و تطور هنر نمايش در ايران از نخستين سال هاي شكل گيري اين هنر تا كنون و بررسي رويكردهاي جديدي كه در قالب ها و فرم هاي مختلف با مضمون دفاع مقدس در عرصۀ تئاتر پديد آمده است، موضوعي در خور تأمل است. تئاتر دفاع مقدس، گونه اي از تئاتر در كشور ماست كه ارزش هاي انساني رزمندگان و خانواده هاي ايشان را به شيوه اي دراماتيك روايت مي كند. حميدرضا آذرنگ يكي از كارگردانان توانمند تئاتر دفاع مقدس است كه با آميختن دو سبك سورئاليسم و رئاليسم از جايگاهي فراتر از زندگي مادّي، مشكلات و كاستي ها را با ديدي واقع بينانه تر به مخاطب نشان مي دهد. نشانه هايي از گروتسك را در تئاتر هاي وي مي توان مشاهده كرد. يكي از زيباترين نمايشنامه هايي كه وي عرضه كرده است، «خنكاي ختم خاطره» مي باشد. مهم ترين پرسش اين جستار اين است كه چه ارتباطي ميان صحنه هاي اين نمايشنامه آذرنگ با حوزۀ دفاع مقدس و زندگي فردي و اجتماعي در اين برهه از تاريخ ايران وجود دارد؟ اين پژوهش به شيوۀ تحليلي توصيفي، اين اثر برجستۀ آذرنگ را در حوزۀ دفاع مقدس مورد تجزيه و تحليل قرار مي دهد.