نگاهي به ويژگي هاي پسامدرنيستي داستان «شب شك» اثر هوشنگ گلشيري

يكي از مهم‌ترين نظريه‌هاي انتقادي حال حاضر، نظريه‌ي پسامدرنيسم است. پسامدرن به عنوان نظريه‌اي انتقادي به نقد و بررسي ويژگي‌هايي نظير فراداستان، دور باطل، از هم گسيختگي، عدم قطعيت، پارانويا، تداعي نامنسجم انديشه ها، تكثر روايات، تناقض و تقابل، شك و ترديد، فقدان آغاز و پاياني متعارف، فقدان پيرنگ، عدم انسجام، هم هويت شدن شخصيت ها و عنصر غالب داستان يعني محتواي وجودشناسانه در آثار هنري و ادبي مي‌پردازد. صاحب‌نظران اين عرصه همچون برايان مك‌هيل، پتريشا وُ، بري لوئيس، ديويد لاج و... نظرية خود را با تكيه بر يكي از ويژگي‌هاي مزبور مي‌پرورانند؛ بنابراين طبيعي به نظر مي رسد كه اختلاف‌نظر‌هايي چند دربارة مهم‌ترين مشخصه‌هاي آثار پسامدرن بروز كند. در عين حال با وجود اين اختلاف نظرها ،آنان در پسامدرن بودن برخي آثار اتفاق‌نظر دارند؛ اين در حالي است كه براي تشخيص پست‌مدرن بودن برخي آثار بايد مطالعه‌اي جدي بر‌اساس ويژگي‌هاي مزبور صورت گيرد؛ به خصوص در حوزة آثار داستاني معاصر فارسي كه عرصه‌اي نوپا در اين وادي به شمار مي آيد.هوشنگ گلشيري يكي از مشهورترين نويسندگان دهه‌هاي اخير ادبيات ايران به شمار مي‌آيد. او با نگارش شاهزاده احتجاب، تحول جدي در عرصة روايت‌ پديد آورد. نگارندگان با توجه به نوع روايت‌پردازي‌هاي گلشيري، داستان شب شك را براي بررسي حاضر در‌نظر گرفته‌اند شب‌شك، داستاني است كه عمده‌ترين ويژگي‌هاي پست‌مدرن در آن قابل بررسي است؛ لذا نگارندگان مقالة حاضر تلاش مي كنند تا خوانشي دقيق از اين روايت بر مبناي نظرية پست‌مدرن ارائه كنند. .