بررسي انديشه هاي پايداري در اشعار سيمين بهبهاني

اين مقاله به بررسي انديشه هاي پايداري در اشعار سيمين بهبهاني، به تشريح ابعاد انديشه هاي پايداري پرداخته است. انديشه هاي پايداري در اشعار بهبهاني از روحيّه آزادگي و ستم ناپذيري او سرچشمه مي گيرد كه ريشه در باورها و اعتقادات راسخ او درباره اراده ملت ها دارد. زندگي، پويايي، شوق و نشاط از واژه هاي كليدي در فرهنگ پايداري شاعر است. زندگي در شعر او به معناي آگاهي، بيداري، انديشه و حركت به سمت اصلاح همه جانبه است. پويايي و سرزندگي از ويژگي هاي يك ملّت پايدار است كه در شور و اشتياق آنان به زندگي تجلّي مي يابد. اهميت اين مساله از شهرت و همچنين صاحب سبك بودن اين شاعر در عرصه ي ادبيات معاصر و همچنين بازتاب روشن انديشه هاي پايداري در اشعار بهبهاني مي باشد. اركان شعر انديشه هاي پايداري در ادبيات معاصر سيمين بهبهاني را از اولين شاعران ايراني قلمداد مي كنند كه حتي پيش از شروع جنگ تحميلي با اشعار خويش، در خصوص جريان انديشه هاي پايداري و استقامت ي ايرانيان ريشه هاي اين جريان شعري را در ادبيات فارسي توسعه داد.