«باستانگرايي در خدمت مضمون‌پردازي‌هاي محمدعلي بهمني»

از عناصر سازندۀ مضمون هاي شاعرانه، اسطورها، افسانه ها و داستان هايي است كه در طول زمان ذهن در ميان ملت‌ها شكل گرفته و عميق و ريشه‌دار شده است. يكي از شيوه‌هاي مضمون‌پردازي در شعر بهمني استفاده از اسطوره‌ها و روايت‌هاي ملي و ميهني است. در اين مقاله به داستانهاي تاريخي و اساطيري اشاره شده است كه دست مايۀ بهمني در مضمون هاي شاعرانه بوده اند. داستان هفت خان و رستم و اسفنديار و اسطوره هاي ققنوس و سيمرغ از زمينه هاي پر كاربرد بهمني در تأثير گذاري محتوي شعر مي باشد. ققنوس از ميان اسطوره ها بيشتر فضاي شعر بهمني را در بر گرفته اند و گاه به عنوان سمبل و نماد نقش آفريني كرده است.اسطوره ها و افسانه ها با ظرفيت شاعرانه و تاويل پذيري كه دارند، در هر دوره اي بر حسب شرايط و او ضاع خاص اجتماعي مي توانند بار معنايي جديد را بپذيرند و سمبل بعضي حوادث نو در زمينۀ رخدادهاي سياسي و اجتماعي و عواطف شخصي گردند