ردّ پاي رمانتيسم در اشعار محمدرضا شفيعي كدكني(م. سرشك)

مكتب رمانتيسم، از گرايش هاي مهم ادبي در جهان معاصر است كه بسياري از شاعران و اديبان را به سوي خود فرا خوانده است. ادبيات معاصر فارسي نيز، از چنين اثرپذيري بي بهره نبوده است. محمدرضا شفيعي كدكني متخلص به (م. سرشك)، سرايندة معاصر ايراني، از جمله شاعراني است كه اشعارش داراي لطيف ترين درون مايه ها و مفاهيم رمانتيكي است. بازگشت به دامن طبيعت و هم نوايي با آن، روستا ستايي، رويكرد شديد عاطفي به معشوق، احساس غم و تنهايي و...، از بارزترين موارد اشتراك در مضامين رمانتيكي است. گرايش به عاطفه و احساسات عميق، همراه با نوعي اندوه و درد رمانتيكي در بيشتر اشعار شفيعي كدكني ديده مي شود. در اين جستار، ضمن اشارة كوتاهي به پيشينة رمانتيسم در ايران، اصول كلي شعر رمانتيك در اشعار شفيعي كدكني بررسي و در هر مورد، همراه با تعريف هر يك از مؤلفه هاي رمانتيسم كه در شعر شفيعي كدكني نمود دارد، به تناسب، شواهدي از مجموعه اشعار او ذكر مي شود.