بررسي تطبيقي پيرنگ و درون مايه در رمان هاي «عادت مي كنيم» زويا پيرزاد و «كولي كنار آتش» منيرو رواني پور

ادبيات داستاني يكي از بخش هاي ارزشمند و مفيد ادبيات به شمار مي آيد و عناصر داستان نقش خاصي در اين زمينه دارد. اين مقاله سعي دارد به بررسي، مقايسه ي و شيوه ي كاربردِ درون مايه و پيرنگ در دو رمان معروف از دو نويسنده ي زن مشهور ايراني، زويا پيرزاد و منيرو رواني پور بپردازد. بدين منظور رمان هاي «عادت مي كنيم» و «كولي كنار آتش» انتخاب گرديد. اين دو نويسنده در رمان هاي مورد بحث، علاوه در سبك و محتوا و طرز تفكّر در نگاه هاي هنري به ويژه عناصر داستاني اشتراكات فراواني نيز با يكديگر دارند. از آن جا كه بررسي عناصرداستان به شناخت ويژگي هاي سبكي يك نويسنده كمك مي كند، بنابراين پژوهش در اين زمينه مي تواند سودمند باشد. نتايج حاصل از اين پژوهش، بررسي و تحليل پيرنگ و درون مايه و پيوند متناسب اين دو عنصر با يكديگر است.