بررسي تشبيه و انواع آن در اشعار نيمايي قيصرامين پور

صور خيال، از مهمترين عوامل غنا و بلاغت در آثار ادبي به شمار مي روند. در بين صورت هاي مختلف بلاغي، تشبيه از اهميت بيشتري برخوردار است؛ زيرا زيربناي بسياري از صناعات ديگر از قبيل استعاره، تشخيص، اسلوب معادله، كنايه و ... است. شاعران معاصر هر يك به اقتضاي اشعار و توانايي هاي خود، از صور خيال و به ويژه تشبيه بهره برده اند. قيصرامين پور شاعري با زباني ساده و امروزي است كه اشعارش به دو دستة كلاسيك و نيمايي تقسيم شده است. اشعار نيمايي قيصر از سادگي و رواني برخوردارند و بررسي ميزان استفادة شاعر در اين دسته از اشعار مي تواند سبك خاص او را در كاربرد صنايع بلاغي و ادبي روشن كند. قيصر از انواع تشبيه تا جايي كه سبب پيچيدگي و غامض شدن اشعارش نشود بهره برده است. ادات تشبيه «مثل» در شعر او بيشترين بسامد را دارد. در اشكال تشبيه، به ترتيب تشبيه بليغ اضافي، محسوس به محسوس و معقول به محسوس، بيشتر مورد توجه وي قرار گرفته اند و اغلب تشبيهاتش تازه و نو هستند.