تعيين اثر رطوبت‌زدايي در بهبود عملكرد سيستم تهويه گردشي مدار اول نيروگاه‌هاي اتمي در شرايط بحراني

به دليل بالا بودن دماي هوا در محفظه فوقاني مدار اول نيروگاه‌ها، غالباً در تست‌هاي ظرفيت سرمايش در مرحله پيش راه اندازي، از اثر رطوبت هواي ورودي به سيستم خنك كننده صرف‌نظر مي گردد. لذا در اين مقاله به بررسي اثر رطوبت زدايي در اين سيستم پرداخته شده و تأثير آن بر پارامترهاي خروجي مبدل مورد بررسي قرار گرفته است. جهت محاسبه ضريب انتقال حرارت سمت-پره، با توجه به وجود اثر رطوبت زدايي، از روش كولبرن-هاگِن استفاده شده است. اعتبارسنجي حل معادلات در شرايط كاركرد نرمال و بحراني مبدل، نشان‌دهنده سازگاري خوب نتايج با داده هاي طراحي مي باشد. تحليل عملكرد مبدل مذكور، نشان دهنده اثر قابل ملاحظه رطوبت نسبيِ هواي ورودي بر عملكرد مبدل در محدوده دمايي كاركرد نرمال و بحراني بوده به‌گونه اي كه اثر رطوبت مطلق هواي ورودي در شرايط كاركرد نرمال و بحراني به ترتيب از مقدار 034/0 و 038/0 كيلوگرم بخار آب بر كيلوگرم هواي خشك شروع مي شود.