مدل‌سازي رفتار سيستم راننده-خودرو در مانورهاي جانبي با استفاده از منطق فازي

طراحي سيستم هاي كمك راننده براي افزايش سطح ايمني سرنشينان و كاهش ميزان تصادفات جاده اي، نيازمند مدلي دقيق از مانورهاي حركتي مختلف سيستم راننده-خودرو است. در اين مقاله به مدل‌سازي حركت جانبي سيستم راننده و خودرو در مانورهاي جانبي پرداخته شده است. در اين مدل‌سازي ابتدا از خوشه بندي فازي و سپس از تركيب دو راهكار منطق فازي و شبكه هاي عصبي در ساختار سيستم استنتاج فازي-عصبي تطبيقي استفاده شده است. ورودي هاي اين سيستم فازي عبارتند از سرعت خودرو، زاويه فرمان و زاويه سمت كنوني خودرو. خروجي اين مدل نيز زاويه سمت پيش بيني شده خودرو در گام زماني آينده در نظر گرفته شده است. در واقع اين مدل بيان مي دارد كه براي تغيير زاويه سمت خودرو در سرعت هاي حركتي مختلف به چه ميزان زاويه فرمان اعمالي توسط راننده نياز است. نتايج شبيه سازي ها در نرم افزار ADAMS/CAR نشان مي دهند اين مدل داراي 79/95 درصد صحت براي پيش بيني زاويه سمت خودرو است.