مقايسه كيفيت هواي داخل در ساختمان هاي داراي سيستم گرمايش قرنيزي و گرمايش از كف

بحث كيفيت هواي داخل در ساختمان هاي داراي سيستم هاي گرمايشي متداول يكي از موضوعاتي است كه اخيرا مورد توجه مهندسان تهويه مطبوع قرار گرفته است. عدم استفاده از تجهيزات وزشي در ساختمان هاي داراي سيستم هاي گرمايشي تابشي سبب افت كيفيت هواي داخل در آن ها نسبت به ساختمان هاي داراي ساير سيستم هاي گرمايشي مي شود. سيستم گرمايش از كف (Floor heating system) و سيستم گرمايش قرنيزي (Baseboard heating system)، از متداول ترين سيستم هاي گرمايشي با دماي پايين هستند كه به دليل توزيع يكنواخت حرارت، پايين بودن دماي آب تغذيه و امكان استفاده از منابع انرژي تجدبدپذير مورد توجه محققان قرار گرفته اند. هدف اصلي تحقيق حاضر مقايسه كيفيت هواي داخل براي يك اتاق نمونه استاندارد داراي سيستم گرمايش قرنيزي و گرمايش از كف به صورت مجزا مي باشد. براي اين منظور از حلگر عددي اپن فوم استفاده شده است. نتايج نشان داد كه متوسط غلظت آلاينده در اتاق داراي سيستم گرمايش قرنيزي نسبت به اتاق داراي سيستم گرمايش از كف كمتر است و بنابراين در وضعيت مطلوب تري قرار دارد.