تهيه طرح اختلاط بتن سازه آبگير و وير باكس پروژه آب شيرين كن بندرعباس با در نظر گيري الزامات دوام بتن

طرح اختلاط بتن‌هاي مجاور خليج فارس و درياي عمان از بعد دوام اهميت فوق العاده اي دارد. اين اهميت تا حدي است كه اكثر طرح‌هاي اختلاط بتن تهيه شده براي مناطق جنوبي كشور دوام محور بوده و كسب مقاومت در درجه دوم اهميت قرار دارد. با توجه به نزديكي سازه آبگير و وير باكس آب شيرين كن بندر عباس به آب‌هاي جنوب كشورودر نظر گيري سه آزمايش دوام (نفوذ آب-جذب آب و نفوذ يون كلرايد) جهت كسب مقاومت مشخصه 35 مگا پاسكال، طرح‌هاي اختلاط بتن با عياراوليه 420 كيلوگرم سيمان، نسبت آب به سيمان 35/0 و 7 درصد وزني دوده سيليس (تهيه شده از كارخانه ازنا) واستفاده از فوق روانكننده هاي پلي كربوكسيلاتي ساخته شد. در اجرا، تهيه لجن ميكروسيليس در كارگاه و توسط دستگاه لجن ساز در دستور قرار گرفت. ميزان يون كلرايدوسولفات موجود در خاك وآب مجاور سازه امكان استفاده از سيمان تيپ 2 را فراهم ساخت. با ساخت بتن در كارگاه و آگاهي از نتايج مقاومت فشاري و آزمايشهاي دوام، بهينه سازي طرح اختلاط بتن و گامي مثبت در جهت توسعه پايدار، آغاز گرديد. كاهش گام به گام سيمان وبه تناسب آن دوده سيليس و فوق روانكننده مصرفي تا ميزان 375 كيلوگرم سيمان در متر مكعب ادامه يافت. كسب ميانگين مقاومت فشاري بالاتر از 65 مگا پاسكال در سن 28 روزه، ميزان نفوذ يون كلرايد در محدوده 400 كولمب، نفوذ آب كمتر از 5 ميليمتر و جذب آب زير 2 درصد، با استفاده از طرح اختلاط مذكور امكانپذير گرديد. كسب نتايج مقاومتي مطلوب و دوام مناسب بتن موجب گرديد تا بهينه سازي در انتخاب نوع و ضخامت پوشش روي سازه بتني نيز انجام گيرد وكمك شاياني در راستاي اقتصاد پروژه صورت پذيرد. اميد است اين تجربه در كنار تجربه‌هاي ديگر باعث ساخت بتن‌هاي با دوام و كاهش هزينه‌هاي ناشي از ترميم و تقويت سازه‌ها، همچنين افزايش طول عمر مفيد سازه‌هاي بتني گردد.