پايش كيفي آب هاي زيرزميني براي مصارف كشاورزي و شرب منطقه جنوب سرخه ي استان سمنان

كاهش مداوم كيفيت آب زيرزميني براي فعاليت هاي كشاورزي و شرب در مناطق پهناور خشك و نيمه خشك به يك نگراني اساسي مبدل شده است . بنابراين پهنه بندي كيفيت آب زير زميني در يك مقياس كلان در مديريت اراضي امري ضروري مي باشد . هدف مطالعه حاضر بررسي كيفيت آب هاي زيرزميني منطقه جنوب سرخه سمنان مي باشد . براي اين منظور داده هاي كيفي چاه ها و قنوات موجود در منطقه و مجاور منطقه مورد مطالعه مورد استفاده قرار گرفت . پس از مرتب سازي اين آمار اقدام به بررسي تغييرات كيفي آب زيرزميني جهت مصارف شرب و كشاورزي با استفاده از دياگرام شولر و ويل كاكس گرديده در نهايت كلاس كيفي آب زيرزميني منطقه تعيين شد . با توجه به دامنه ارايه شده در جدول استاندارد ايران PH آب منطقه در محدوده غير مجاز قرار مي گيرد . نتايج جدول شولر كيفيت آب منطقه را از لحاظ شرب براي پارامترهاي TDS و TH در محدوده نا مناسب نشان مي دهد . در نهايت كيفيت آب زيرزميني از نظر كشاورزي در جدول ويل كاكس براي چاه هاي عميق بيابانك ، جهان آباد ،ميدان امام سرخه و نظامين و قنوات بيدان سرخه ، دهاقين ، در كلاس C4S1 و براي چاه عميق جنوب سرخه و قنوات بهجت آباد و شور آباد در كلاس C4S2 قرار دارند . كه جز آب هاي نامناسب طبقه بندي مي شوند .