بررسي روش هاي شوري زدايي و شيرين كردن آب شور و روش هاي دفع پسماند آن

امروزه كمبود منابع آب مناسب علي الخصوص در مناطق خشك و نيمه خشك مشكلات متعددي را ايجاد كرده است اگر چه بيش از 70 درصد سطح كره زمين را آب فرا گرفته است اما شوري بالاي منابع آب سبب شده است تا بشر با محدوديتي جديد در زمينه استفاده از اين منابع مواجه شود. لذا امروزه شوري زدايي آب بيش از هر زماني توجه همگان را به خود معطوف كرده است. شيرين سازي آب شور به كمك روش هاي مختلف در سطح دنيا متناسب با كميت و كيفيت آب مورد نياز انجام مي شود. عمده ترين تكنيك هاي نمك زدايي شامل روش گرمايي، روش ممبراني و روش شيميايي مي باشند كه هر كدام داراي روش هاي متعدد و مزايا و معايبي هستند كه با توجه به شرايط منطقه اي و نياز، بكارگرفته مي شوند. هزينه آب توليد شده يكي از مهم ترين عوامل مؤثر در انتخاب روش است كه وابسته به كيفيت آب ورودي، نوع فن آوري، ظرفيت كارخانه، تأمين و مصرف انرژي منجر به افزايش هزينه هاي نمك زدايي و در نتيجه بعضاً غير اقتصادي شدن روش مي شوند. ويژگي هاي محل احداث كارخانه، هزينه انتقال از منبع به محل تصفيه خانه، نحوه توزيع آب تصفيه شده و دفع پسماند توليد شده، متفاوت بوده و اين عوامل در انتخاب روش هاي مذكور و مقايسه آنها با يكديگر بسيار تأثيرگذار هستند.