بررسي راهكارهاي آموزشي ترويجي مديريت منابع آب

يكي از چالش هاي دنياي امروزي مساله بحران آب در جهان مي باشد. توجه به اين مسئله، مديريت منابع آب يكي از راهكارهاي اساسي براي مواجه شدن با اين بحران است. ترويج و آموزش كشاورزي مي تواند نقش به سزايي در فرهنگ سازي و كمك به حل اين بحران ايفا نمايد. استفاده بهينه از منابع آبي به عنوان يك منبع ملي و محرك اصلي در كشاورزي زماني امكان‌پذير است كه سه اصل عمده‎؛ كارايي مصرف آب، عدالت در توزيع آب و حفظ تعادل بوم شناختي و زيست‌محيطي رعايت شود. البته اجراي اين اصول و تحول در اين بخش بدون حضور آموزش و ترويج امري بعيد به نظر مي‌رسد زيرا بهره‌وري صحيح از منابع و تكنولوژي‌هاي مدرن در بخش كشاورزي هنگامي ميسر است كه واحدهاي بهره‌بردار آموزش كافي را ديده باشند و فرهنگ‌سازي لازم در جامعه كشاورزي به منظور ارتقاي ضريب بهره‌وري آب ايجاد شده باشد، قابل توجه است كه موفقيت در اين راستا و دستيابي به منافع و منابع ملي خواستار يك مشاركت مردمي و همكاري جمعي مي‌باشد، زيرا مشاركت هاي مردمي با هدف بهينه‌سازي مصرف، معمولا در تصميم‌سازي تصميم‌گيران در پروژه‌ها و سياستگذاري‌هاي عمومي متجلي مي‌شود و با تغيير در زيرساخت هاي فيزيكي و صرفه‌جويي در مصرف آب و كاربرد روش هاي نوين در آبياري و توسعه زراعت هاي ديمي شرايط مطلوبي را حاصل مي‌نمايد و افزون بر اين، ترويج نيز به عنوان نهادي اطلاع‌رسان و رسالت‌پذير در ازدياد دانش فني و تغيير نگرش افراد در جهت مصرف بهينه آب مي‌تواند نقش بسزايي را در بخش كشاورزي ايفا نمايد. در امتداد همين امر، در مقاله حاضر سعي بر بررسي نقش آموزش و ترويج كشاورزي در راستاي فرهنگ‌سازي مصرف بهينه آب از طريق ارائه راهكارهايي در جهت مديريت منابع آب را داريم