بر آورد تبخير و تعرق پتانسيل با استفاده از روش هاي تجربي در جهت مديريت منابع آب شهرستان آباده

كاهش نزولات جوي و محدوديت منابع آب و استفاده نامطلوب از آن عا مل اصلي محدود كننده توسعه در بخش كشاورزي در هر منطقه اي است. تبخير و تعرق كه باعث هدر رفت اب مي شود از ويژگي هاي كليدي اقليمي در هر محيط محسوب مي شود. و مديريت منابع ابي يكي از استراتژي هاي اساسي جهت رسيدن به توسعه پايدار بويژه در بخش كشاورزي است. براورد تبخير و تعرق پتانسيل جهت مطالعاتي نظير بيلان ابي ، مديريت و طراحي سيستم هاي ابياري و مديريت منابع ابي و طبيعي، مورد نياز مي باشد. در اين پژوهش از روش هاي تجربي مختلف از قبيل ترنت وايت، بلاني كريدل، لاري جانسون، هارگريوزو جنسن هيز جهت برآورد تبخير و تعرق پتانسيل شهرستان آباده و با استفاده از پارامترهاي هواشناسي ايستگاه سينوپتيك آباده طي دوره آماري(2014- 1989) استفاده گرديد. داده هاي هواشناسي مورد استفاده در اين تحقيق درجه حرارت، رطوبت نسبي، ساعات افتابي، و سرعت باد مي باشد. داده هاي مورد نظر پس از پردازش در محيط Excel مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و در نهايت روش هاي مذكور با همديگرمقايسه شدند. نتايج حاصل بيانگر آن است كه مقايسه ميزان تبخير و تعرق ماهانه نشان مي دهد كه بيشترين ميزان در همه روش ها مربوط به ماه جولاي(تير ماه) و از بين روش هاي مختلف كمترين و بيشترين ميزان برآورد در اين ماه مربوط به روش ترنت وايت و جنسن – هيز مي باشد. مقايسه ميزان تبخير و تعرق سالانه نيز نشان مي دهد كه بيشترين ميزان تبخير و تعرق سالانه مربوط به روش جنسن هيز با 3590.24 ميليمتر و كمترين ميزان آن مربوط به روش ترنت وايت با 775.71 ميليمتر در سال مي باشد. و روش بلاني كريدل به دليل دارا بودن بالاترين ضريب همبستگي با ميانگين پارامترهاي اقليمي منطقه نسبت به روش هاي ديگر از مطلوبيت بيشتري جهت محاسبه تبخير و تعرق برخوردار است. بنابراين با توجه به شرايط اقليمي منطقه روش بلاني كريدل نسبت به ساير روش هاي مذكور از دقت بيشتري برخوردارند، كه از نتايج ان مي توان در مديريت منابع آبي و طراحي سيستم هاي آبياري متناسب با وضعيت اقليمي و آبي منطقه استفاده نمود.