تحليل و ارزيابي وضعيت سرمايه اجتماعي در بين بهره برداران از منابع آب در راستاي توسعه پايدار با استفاده از تحليل شبكه (مطالعه موردي: منطقه شاهكوه، شهرستان گرگان)

يكي از مهم‌ترين عناصر تحقق مشاركت واقعي در جوامع پيچيده امروزي، سطح سرمايه اجتماعي است كه زيربناي مشاركت مفيد اعضاي جامعه براي دستيابي به نتايج سودمند براي فرد و اجتماع مي باشد. با توجه به نقش آب در توسعه پايدار روستايي، تحليل روابط بين ذينفعان و شناسايي كنشگران يا افراد كليدي در بين بهره‌بردارن منابع آب كه به عنوان بازوي مديريت مشاركتي محسوب مي‌شوند به خصوص در جاهايي كه منابع آب به صورت مشاع بهره‌برداري مي‌گردد، مي‌تواند نقش مهمي در موفقيت طرح‌هاي مديريت مشاركتي آب در روستا داشته باشد. به همين جهت اين تحقيق بر آن است از طريق روش تحليل شبكه اي پيوندهاي اعتماد و مشاركت از ابعاد مهم سرمايه اجتماعي در بين بهره برداران آب منطقه شاهكوه واقع در شهرستان گرگان را مورد تحليل و ارزيابي قرار دهد. نتايج نشان مي دهد كه ميزان اعتماد و مشاركت در بين بهره برداران آب منطقه مورد مطالعه در وضعيت خوبي قرار داشته و ميزان نسبتا بالاي از بهره برداران داراي رابطه دو طرفه مي باشند. همچنين يكي از نقاط ضعف در بين بهره برداران تمايل آنها به مشاركت با افراد محلي و انسجام درون گروهي مي باشد.