بررسي توسعه روند تغييرات زماني و مكاني مقادير شوري آب زيرزميني در استان يزد

آب هاي زيرزميني مهمترين منبع تأمين آب مورد نياز كشاورزي در مناطق خشك و نيمه خشك مي باشند. استفاده بيش از حدّ از منابع آب باعث كاهش منابع آب با كيفيت خوب قابل دسترس، و نيز كيفيت نامطلوب بويژه شور شدن منابع آب شده-است. به منظور بررسي تغييرات شوري آب هاي زيرزميني اين منطقه از داده هاي آماري 11 ساله (1381 تا 1391) شوري چاه-هاي آب منطقه استفاده و پس از نرمال سازي و اصلاح داده هاي ناقص روند تغييرات در دهه أخير تعيين و با استفاده از نرم افزار ژئواستاتيكي ( GIS) بهترين مدل انتخاب، و از بين روش هاي زمين آماري مناسب ترين روش ميان يابي، روش كوكريجينگ، جهت تهيۀ نقشه ها استفاده و در نهايت نقشه هاي شوري، تغييرات آب زير زميني (GIS)ترسيم گرديد. نمودار ها در دشت يزد - اردكان، بافق و بهاباد، ده شير، كوير ابرقو نشان دهنده روند افزايشي و مناطقي مانند هرات، كوير هرات و مروست عقدا و چاهك- شهرياري تغييرات قابل توجهي مشاهده نمي شود و در مواردي نيز روند كاهشي را در منطقه تفت و كوهبنان شاهد مي باشيم. شوري زياد در شمال اردكان، منطقه بافق و شمال شهرستان خاتم و در منطقه مرتفع تفت آب هاي شيرين و لب شور قرار دارد و در ساير مناطق استان اختلاف قابل توجهي بين مقادير شوري در سال هاي گذشته وجود نداشت.