نقش خشكسالي ها اخير در تغييرات كيفي آب قنات‌هاي محدوده دشت بهاباد-يزد

دشت بهاباد در استان يزد داراي آب و هواي نيمه خشك بوده كه متوسط بارندگي آن 9/ 153 ميليمتر در سال مي باشد. مهمترين مساله در مناطق خشك، دسترسي به آب سالم بوده كه عمدتا از طريق آبهاي زير زميني تامين مي شود. در اين تحقيق به منظور بررسي تغييرات مكاني و زماني كيفيت آب زيرزميني مربوط به هفت قنات واقع در دشت بهاباد در طي دوره آماري 7 ساله (1387-1381) با استفاده از روش هاي زمين آماري اقدام گرديد. در ابتدا با كنترل و بازسازي آماري داده ها، با استفاده از شاخص RDI خشكسالي اقليمي محاسبه و رابطه بين كيفيت آبهاي زير زميني در قناتهاي مورد مطالعه طي دوره هاي خشكسالي بررسي گرديده و نقشه پهنه بندي كيفيت آب زيرزميني با استفاده از نرم افزار GIS رسم گرديد. نتايج نشان دهنده اين است كه همزمان با دوره هاي خشكسالي، كيفيت منابع آب زير زميني به نحو چشمگيري كاهش مي يابد به طوري كه بدترين كيفيت آب از لحاظ شرب در قنات درب حمزه، با افزايش 45 درصدي منيزيم و 35.5 درصدي سولفات در شمال دشت بهاباد همراه بوده كه بيشترين شدت خشكسالي را نيز داشته است.