بهينه سازي پارامترهاي موثر بر بازيافت آب از كارخانه فرآوري آهن بيجار

با توجه به اينكه در اكثر عمليات فرآوري مواد معدني، از آب براي فرآوري استفاده مي شود، بنابراين محصولات و باطله نهايي حاوي مقدار زيادي آب است. بازيافت آب كنسانتره و باطله توليد شده يكي از مهم‌ترين بخش‌هاي هر فرايندي مي باشد كه با استفاده از روش هاي ته نشيني و يا فيلتراسيون انجام مي‌شود. فيلتر از سطح متخلخلي تشكيل شده است كه منافذ آن براي عبور مايع مناسب بوده، ولي از عبور دانه هاي جامد جلوگيري مي كند. به دليل اينكه حجم زيادي (80 تا 90 درصد) از آب مورد استفاده در هر كارخانه به بخش باطله جريان مي يابد، درنتيجه بازيافت از باطله امر ضروري و حياتي مي باشد. مزاياي مرتبط شامل كاهش حجم باطله، سد آبگيري، هزينه هاي زمين و نوسازي، و آسيب-هاي زيست محيطي مي باشد. عملكرد نامناسب فيلترهاي ديسكي باطله كارخانه آهن بيجار، سبب عدم بازيافت بخشي از آب و هدر رفتن آن مي شود. به همين دليل، بهينه سازي عملكرد جدايش جامد از مايع، به منظور كاهش حجم باطله، كاهش رطوبت باطله نهايي و بازيافت مناسب آب، محور اساسي تحقيق حاضر در نظر گرفته شد. در اين پژوهش، با بررسي عوامل تاثير گذار، مشخص گرديد، كه با افزودن كمك فيلتر به مقدار 5 /0 درصد وزني و استفاده از پارچه نوع پلي‌استر و سرعت چرخش ديسك مناسب، كمترين مقدار رطوبت حاصل مي شود. تغيير قابل ملاحضه اي در ضخامت كيك مشاهده نشد.