نقش آموزه هاي ديني و اسلامي و مسئوليت شهروندان در تبيين فرهنگ مصرف بهينه آب

دنياي امروز، دنياي پر راز و رمز شگفتي ها است، دنيايي با فرهنگ هاي متفاوت و مردماني با انديشه هاي خاص كه هر كدام فرهنگي متناسب با مكان وايدئولوژي هاي خويش را مي سازند. سكونت گاه هاي بشري)شهري و روستايي (متاثر از نگرش انسان ها، مديريت، تكنيك و تاكتيك هايي است كه هر فرد با محيط خويش در روند خط مشي هاي القايي، اكتسابي و يا نهادي آن را كسب كرده و ساختار محيط را مي آفريند. نقش شهروند ها در هويت بخشي مكاني بسيار مهم ودر خور تعمق است. شهروند مسئول، در تبيين فرهنگ اسلامي مصرف آب با توجه به جهان شمولي دين مبين اسلام وتحقق بخشيدن به پايه هاي مهم امر به معروف و نهي از منكر مي تواند رسالت خويش را در حفظ حيات با توجه به توسعه پايدار در جهان كنوني به تصوير بكشد زيرا آب گنجينه مشترك همه انسان ها است كه بايد به نسل هاي بعدي سپرده شود آب به عنوان بنياني ترين عنصرحيات، همواره در ساخت سكونتگاه ها و در نتيجه، پيدايش تمدن هاي بشري نقشي اساسي داشته است؛ هدف اين مقاله بررسي نقش دستورات ديني و قرآني در زمينه مصرف و استفاده از منابع طبيعي به طور اعم و منابع آب به طور اخص مي باشد. از يافته هاي اين مقاله مي توان به صراحت كلامي قرآن در زمينه استفاده معقول از منابع طبيعي و احاديث سيره ي نبوي در زمينه نهادينه كردن امر به معروف و نهي از منكر در خصوص اين منبع الهي كه در كل مقاله به طور مشروح به آن پرداخته شده است اشاره كرد.