مديريت مشاركتي خشكسالي، راهبردي مناسب جهت كاهش آسيب پذيري مناطق روستايي در شرايط خشكسالي

خشكسالي يكي از بحران هاي جدي است كه از دير باز گريبان گير جامعه بشري بوده است. اين پديده در سالهاي اخير بسياري از مناطق كشور را تحت تاثير قرار داده كه لازم است به منظور برنامه ريزي براي بهره برداري صحيح و بهينه از حداقل منابع آبي موجود در بخش كشاورزي راهكارهايي انديشيده شود. بررسي هاي گوناگون حاكي از ان است كه، بكارگيري يك رويكرد سيستمي و كل گرايانه از طريق مشاركت كليه دست اندركاران جهت مقابله و مديريت اين پديده حياتي است. از اين رو ايجاد زمينه گسترش مشاركت آگاهانه كليه ذينفعان تضمين كننده سودمندي براي فعاليت هاي برنامه ريزي شده در اين رابطه خواهد بود.در واقع مشاركت به منزله نهاده اي است كه موجب افزايش كارايي برنامه هاي توسعه اي مي گرددبه طوري كه درگيري كليه ذينفعان در فعاليت ها،موجب شتاب دادن به روند توسعه و مطلوبيت بيشتر آن مي شود. از اين رو، مديريت پديده خشكسالي نيازمند برنامه ريزي راهبردي و طرح ريزي عملياتي است كه بايد به صورت مشاركتي، انعطاف پذير واقتضايي و بر پايه شناخت موقعيت مربوطه از ابعاد مختلف اقتصادي، اجتماعي، سياسي، فرهنگي، اكولوژيكي و ... و با پرهيز صرف از برنامه كار استاندارد انجام گيرد تا برنامه ريزي صورت گرفته واقع گرا، عملي و همساز با نظام محلي باشد.