بررسي روند فراواني روزهاي برفي در استان هاي اصفهان و چهار محال و بختياري

تغيير اقليم داراي نتايج بالقوه بسياري براي محيط فيزيكي است كه مي تواند منجر به درگيري و كشمكش هاي اقتصادي و سياسي شود. فرايند گرم شدن كره زمين در طي دهه هاي اخير سبب كاهش روزهاي برفي نسبت به گذشته گرديده است . در اين تحقيق بر اساس روش من كندال ضمن بررسي ويژگي هاي آماري ميزان و فراواني روزهاي برفي در دو استان اصفهان و چهار محال و بختياري، به بررسي روند فراواني روزهاي برفي براي آگاهي از اثرات گرم شدن كره ي زمين پرداخته شد. بدين منظور از آمار تعداد روزهاي برفي، باراني و ميانگين دماي ماهانه 9 ايستگاه سينوپتيك استان اصفهان و 4 ايستگاه سينوپتيك استان چهارمحال و بختياري در سه دوره زماني 20 ساله (1390-1371)، 30 ساله (1390-1361) و 40 ساله (1390- 1351) استفاده گرديد. مطالعه و تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه در دوره زماني 20 ساله در مقياس ماهانه اكثر ايستگاه هاي هر دو استان روند منفي معنا داري را نشان نمي-دهند تنها در ايستگاه هاي اصفهان، گلپايگان، داران ، كاشان و شرق اصفهان در دو سطح احتمال 95 و99 درصد روند كاهشي معنادار مشاهده شد و در مقياس زماني فصلي زمستانه و سالانه به ترتيب ايستگاه هاي گلپايگان و خور و بيابانك روند كاهشي را دارا مي باشند. در استان چهار محال و بختياري تنها در ايستگاه كوهرنگ در مقياس زماني ماهانه روند منفي معنا دار در دو سطح احتمال 95 و 99 درصد روند كاهشي حاكم است ولي در ايستگاه هاي لردگان و شهركرد به ترتيب در مقياس هاي زماني ماهانه (اسفند) و سالانه روند افزايشي معنادار مشاهده گرديد. با توجه به مقادير ضريب همبستگي بين ميزان كل بارش و فراواني روزهاي برفي با كاهش فراواني روزهاي برفي در هر دو استان به موازات آن از ميزان كل بارش نيز كاسته شده است.