نقش آلاينده ها در محدوديت هاي منابع آب استان گيلان

استان گيلان به عنوان يكي از برخوردار ترين استان هاي كشور از منابع آبي مي باشد بدين جهت انتظار مي رود مشكل كم آبي در استان وجود نداشته باشد و يا بسيار محدود باشد، اما شواهد حاكي از آن است كه در سال هاي گذشته استان گيلان همواره با مشكل كم آبي مواجه بوده است و بسياري از فعاليت هاي استاني و بالتبع عملكرد كاربران فعاليت هاي آب بر را تحت الشعاع قرار داده است. در اين راستا اين پژوهش بر آن است تا نقش و سهم آلاينده ها را در ايجاد محدوديت و عدم سلامت در مهم ترين منابع آبي استان و دلايل وقوع آن را مورد بررسي قرار دهد. يافته هاي تحقيق بيان گر اين است كه فعاليت هاي انساني از اصلي ترين آلوده كننده هاي منابع آب استان است. اين فعاليتها در هر سه بخش كشاورزي، صنعت و خدمات موجب افزايش آلاينده هاي آبي و كاهش هر چه بيشتر كيفيت آن ها گشته است. اين چالش ها در استاني كه بيشترين سهم منابع آبي را در كشور به خود اختصاص داده است، با لحاظ كردن ميزان مصرف بالاي آب تا حد زيادي ناشي از سو مديريت در تامين و مصرف آب است.