مديريت و مصرف بهينه آب لازمه توسعه پايدار و راهبرد ضروري براي امنيت غذايي

آب محور توسعه و محرك اصلي فعاليت‌هاي كشاورزي است. در سال‌هاي اخير به دليل خشكسالي و كاهش منابع آبي كشور و همچنين سوء ‌مديريت در استفاده از منابع آبي، كشور ايران دچار بحران آب شده است. اين بحران منجر به تهديدهاي اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي، سياسي و زيست‌محيطي منجر شده به گونه‎اي كه توسعه ناهماهنگ كشاورزي خارج از تحمل منابع آب در بعضي مناطق، حيات اجتماعي را نيز مورد مخاطره قرار داده كه اين موضوع از مصاديق ناپايداري است. انتخاب الگوي مناسب كشت، مديريت مناسب و دقيق تأمين، انتقال، توزيع و كاربرد آب در بخش كشاورزي، اصلاح سيستم‎هاي توليد و واردات و صادرات با رعايت آب مجازي از جمله اقدامات ضروري و اساسي است كه بايستي مورد توجه كافي قرار گيرد. در حال حاضر نرخ بهره برداري از منابع آب و خاك وضعيت مطلوبي نداشته و بهره برداري از اين منابع با شيوه هاي سنتي، هدررفتن منابع آب و افت كيفيت منابع خاك را به دنبال داشته است. بهره‌وري آب شاخص مهمي براي كشورهاي با منابع محدود آب است. توسعه پايدار نيازمند سرمايه‌گذاري مناسب و حمايت از كشاورزي است تا فرايند توسعه ملي ارتقاء يابد. بستر مناسب براي رسيدن به خودكفايي در محصولات اساسي و امنيت غذايي، تامين آب و خاك است و لازم است اهتمام ويژه‌اي براي استفاده از فناوري‌هاي نوين و حمايت‌هاي هدفمند براي ارتقاء بهره‌وري و بهبود عملكرد در واحد سطح جهت ايجاد امنيت غذايي، صورت ‌گيرد. در اين مقاله سعي شده تا راهبردهاي لازم براي توسعه پايدار منابع آبي جهت نيل به امنيت غذايي با توجه به مديريت مصرف بهينه آب در مناطق خشك و زمينه‎هاي اجرايي آن بيان گردد.