بررسي اثر تغيير اقليم بر خشكسالي و بيابان زايي ( مطالعه موردي: استان هرمزگان)

تغييرات تدريجي اقليم در جهان، باعث وجود خشكسالي هاي پي در پي مي شود. كشور ايران با قرار گرفتن در كمربند خشكي جهان از جمله كشورهايي است كه منابع آب، كشاورزي و پوشش گياهي آن به تدريج رو به زوال است. با توجه به اهميت زياد پديده تغييرات اقليمي و اثرات آن در كشور ايران در اين تحقيق به بررسي اثر تغييراقليم بر خشكسالي و بيابان زايي در دشت ميناب، بندرعباس، جاسك و بندرلنگه پرداخته شده است.در اين پژوهش از داده هاي سالانه بارندگي و دما ايستگاه هاي سينوپتيك در دوره آماري 20 ساله استفاده شده است و ضريب خشكي براي دوره هاي 5 ساله به روش دومارتن محاسبه شده است.طبق نتايج به دست آمده در طي دوره 20 ساله مقدار بارندگي كاهش يافته و دما نيز افزايش و طبق روش دومارتن ضريب خشكي نيز افزايش يافته است كه باعث آشكار شدن خشكسالي هاي پي درپي و سرانجام بياباني شدن در اين دشت ها مي شود.