اهميت و ارزش آب از ديدگاه اسلام

آب، نعمت، رحمت، رزق و بركت الهي است كه خداي مهربان آن را آفريد تا زمين را بدان زنده، سر سبز و نشاط آفرين كند و نيازهاي آدميان و جانوران و گياهان را برآورد. در آيات قران از آب به نعمت، رحمت، بركت، رزق، منشأ حيات و ابزار طهارت ظاهري و معنوي تعبير و بر سهم به سزاي نزولاتآسماني در سر سبزي زمين تاكيد شده است. بر طبق برخي روايات آب سودمندي هاي فراواني دارد؛ از آن جمله است: بر آوردن نياز هاي جانداران، آبياري درختان و كشتزار ها، بستر زندگي ماهيان و آبزيان، گوارا كردن نوشيدني ها، فراهم آوردن استفاده از خاك در ساختمان سازي، خاموش كردن آتش و ... . خداوند طبيعت را به گونه اي آفريده كه نزولات آسماني در آن ذخيره شود تا به هنگام نياز، آدميان حيوانات و گياهان از آن بهره برند.اصل ذخيره سازي آب، به ويژه در منابع طبيعي زير زميني از نكاتي است كه در قرآن و روايات به آن اشاره و از فوايد و منافع آن ياد شده است.آيه اي ذخيره شده زماني سودمند خواهد بود كه استخراج آن ممكن باشد. آب ها از طريق نهرها، چشمه ها، قنات ها و چاه ها در اختيار بشر قرار مي گيرد. در فقه اسلامي و در آيات و روايات در اين باره مسائل مختلفي مطرح و در متن درس به برخي از آن ها اشاره شده است. آلوده كردن آب ها در زمره ي گناهان بزرگ است؛ زيرا از سويي كفران نعمت الهي، وارد ساختن ضرر به ديگران، تجاوز به اموال عمومي و از مصاديق ظلم است و از سوي ديگر، هرگاه اين آلودگي ها به ميزان گسترده در دريا ها، اقيانوس ها و رودخانه ها انجام شود از مصاديق فساد در زمين خواهد بود و در فقه اسلامي براي مفسدان شديدترين كيفرها در نظر گرفته شده است.در روايات متعددي به صراحت از آلوده كردن آب ها و حواشي نهرها و رودخانه ها نهي شده است. اسراف از گناهان بزرگ است و به طور كلي در همه جا و در همه ي منابع طبيعي حرام است. اين حكم در خصوص آب ها از شدت بيشتري برخوردار است؛ زيرا بر طبق برخي روايات از هر گونه اسراف در آب حتي در نوشيدن و وضو گرفتن وغسل كردن نهي شده است.