تاثير مديريت نوآوري بر روي قابليت هاي زنجيره تامين و لجستيك

پژوهش حاضر با هدف تاثير پذيري قابليت هاي زنجيره تامين از مديريت نوآوري مي باشد. اين تحقيق بر مبناي اهداف و ماهيت تحقيق از نوع تحقيق هاي تبييني، بر مبناي روش جمع آوري داده ها از نوع پيمايشي و به لحاظ روش تحليل داده از نوع مطالعات رگرسيون خطي سادهمي باشد. جهت تحليل داده هاي پژوهش از روش آماري رگرسيون خطي ساده استفاده شده است. در نهايت اينكه نتايج پژوهش نشان مي دهد كه بين مديريت نوآوري و ابعاد قابليت زنجيره تامين و لجستيك همبستگي دقيق و رابطه مستقيم وجود دارد. اين پژوهش علاوه بر بررسي موضوع مديريت نوآوري تاثير انواع سه گانه نوآوري بر روي ابعاد شش گانه قابليت هاي زنجيره تامين و لجستيك را سنجيده است. از آنجا كه توانايي يك سازمان براي ايجاد يك مزيت رقابتي وابسته به مديران زنجيره تامين و توسعه مهارت هاي آنها مي باشد. نتايج اين پژوهش اين توانايي را دارد كه به مديران زنجيره تامين اهمي شاخص هاي نوآوري و مديريت نوآوري را در طول مديريت زنجيره تامين مد نظر داشته باشند.