بررسي تاثير ارتفاع گلويي شدن بر رفتار لرزه اي برج هاي خنك كننده

با توجه به نقش برج هاي خنك كننده در نيروگاه ها، اين سازه ها در فهرست سازه هاي خاص و مهم به شمار مي روند و آسيب ديدن آن ها مي تواند عملكرد مستمر نيروگاه ها را تحت تأثير قرار دهد. از طرفي، اين سازه ها با توجه به ارتفاع بلند و دهانه هاي بزرگ در رديف بزرگ ترين سازه هاي ساخت دست بشر به شمار مي آيند. يكي از مهم ترين بارهايي كه مي تواند رفتار اين سازه ها را تحت تأثير خود قرار دهد، بار زلزله است. با توجه به لرزه خيزي ايران و اهميت ساخت اين سازه ها، تحليل برج هاي خنك كننده در برابر نيروي زلزله امري مهم مي باشد. در تحليل لرزه اي اين سازه ها عوامل مهمي هم چون ارتفاع كلي سازه، ضخامت پوسته، نوع ستون هاي نگهدارنده و ارتفاع گلويي شدن آن ها داراي اهميت هستند. با اين وجود آنچه كه تا پيش از اين از تأثير عوامل مذكور كم تر و بسيار محدود مورد مطالعه قرار گرفته است، تأثير ارتفاع گلويي شدن و به دنبال آن تغييرات شعاع انحنا در اين سازه ها مي باشد. در تحقيق حاضر به بررسي تأثير ارتفاع گلويي شدن بر رفتار لرزه اي برج هاي خنك كننده پرداخته شده است. در ابتدا چهار مدل از برج-هاي خنك كننده بتني با ارتفاع هاي گلويي شدن مختلف مدل سازي شده و بهترين موقعيت قرارگيري ارتفاع گلويي شدن تعيين گرديد. در ادامه به منظور بررسي نوع فولادي اين سازه ها، مدل بتني با ارتفاع گلويي شدن بهينه به صورت معادل سازي با مدل فولادي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه ارتفاع گلويي شدن علاوه بر تأثير در پاسخ هاي لرزه اي، حتي مي تواند بر وزن سازه نيز موثر باشد، به طوري كه با افزايش ارتفاع گلويي شدن، وزن سازه كاهش مي يابد، كه اين موضوع در طراحي مي تواند بسيار راه گشا باشد. هم چنين نتايج حاصله مشخص نمود ارتفاع گلويي شدن داراي رابطه مستقيم با برش پايه و رابطه معكوس با تغييرمكان مي باشد و به علاوه اينكه نمونه فولادي پاسخ هاي محافظ كارانه اي نسبت به نمونه بتني دارد.