مطالعات اقتصادي به منظور بررسي روش توليد متابوليت‌هاي ثانويه گياهي

سلسله گياهان دارويي از گستردگي و تنوع بسياري برخوردار است. چندين هزار نوع از مواد شيميايي فقط در گياهان دارويي توليد مي شود. به دليل توليد متابوليتهاي ثانويه و اهميتي وافر در صنايع گوناگون؛ بسيار مورد توجه هستند. استفاده از تكنيك كشت بافت سلولي گياهي روش بالقوه اي براي توليد برخي از اين تركيبهاي شيميايي به شمار مي آيد. در سالهاي اخير علاقه مندي به كشت بافت گياهي و توانايي آن در اصلاح گياهان به صورت يك موضوع جهاني درآمده است و افزايش تعداد كشورهاي عضو شركت كننده در موسسه بين المللي كشت بافت گياهي گواهي براين ادعا مي باشد . علاوه بر آن آموزش تكنيك هاي كشت بافت گياهي به عنوان يكي از برنامه هاي اولويت دار ارگانهاي مربوطه معرفي شده است. توليد متابوليت ثانوية گياهي با خصوصيات دارويي در شرايط آزمايشگاهي، فوايد زيادي در مقايسه با استخراج اين تركيبات از گياهان، تحت شرايط طبيعي دارد. كنترل دقيق پارامترهاي مختلف، سبب مي‌شود كه كيفيت مواد حاصل در طول زمان تغيير نكند. درحالي كه در شرايط طبيعي مرتباٌ تحت تأثير شرايط آب و هوايي و آفات است. تحقيقات زيادي در زمينة استفاده از كشت‌هاي سوسپانسيون و سلول گياهي براي توليد متابوليت‌هاي ثانويه صورت گرفته است. از جمله ابزارهايي كه براي كشت وسيع سلول‌هاي گياهي به‌كار رفته‌اند، بيورآكتورها هستند. بيورآكتورها، مهمترين ابزار در توليد تجاري متابوليت‌هاي ثانويه از طريق روش‌هاي بيوتكنولوژيك، محسوب مي‌شوند. اين مقاله مروري است بر مطالبي كه نشان دهنده ميزان اهميت گياهان دارويي و توليد متابوليت ثانويه گياهي كاربرد مي باشد كه نقش راكتورهاي زيستي در اين مقوله هويدا مي باشد.