پياده راه سازي با تاكيد بر افزايش حضور پذيري (نمونه موردي:خيابان امام خميني شهر الوند)

پياده روي داراي اهميت اساسي در ادراك هويت فضايي ، احساس تعلق به محيط و دريافت كيفيت هاي محيطي است و از طرفي ديگر حركت پياده در يك فضا منجر به ارتقاء تعاملات اجتماعي در آن فضا مي شود. در همين راستا هدف اين تحقيق به منظور برطرف كردن تمايلات و نياز هاي اجتماعي و دروني افراد تبديل مهمترين خيابان شهرالوند به يك پياده راه شهري با رويكرد افزايش حضور پذيري را بررسي كرده است تا از اين طريق اين محور اصلي درون شهري را به يك فضاي شهري پويا و سرزنده تبديل نمايد.در اين تحقيق از ابزارهاي متنوعي براي ارزيابي استفاده شده است.در بخش مباني نظري از روش اسنادي وكتابخانه اي و در بخش شناخت و تحليل نمونه مورد پژوهش ، روش پيمايشي به كار برده شده است. نتايج اين پژوهش نشان داده است كه با احداث پياده راه در محور امام خميني شهر الوند، افزايش فروش مغازه ها ،اولويت مقياس انساني، امكان ايجاد تسهيلات گذران اوقات فراغت در مسير پياده راه و افزايش مرغوبيت عرصه و عيان در مسير پياده مي توان به ارتقاء حضورپذيري مردم دست يافت. بنابراين در اين پژوهش سعي بر آن شده است تا با در نظر گرفتن ايجاد پياده راه به تدوين برنامه اي راهبردي در ساماندهي و توسعه پياده راه ها با ارتقاء حضور پذيري اقدام نمايد و با بسط آن ، در حل مشكلات شهر الوند گامي برداشته باشد.