تاثيرگذاري شبكه هاي حمل ونقل بر توسعه منطقه 4 تهران

حمل ونقل ، با ايجاد ارتباط ميان بخش هاي مختلف جامعه، به عنوان پايه هاي يك پل ارتباطي عمل مي كند به طوري كه بخش هاي مختلف جوامع با عبور از آن ، به سمت توسعه حركت مي كنند، به همين دليل شهرسازان خط مشي، سياست گذاري، تصميمات عمده و برنامه هاي توسعه خود را مبتني بر پايه هاي يك حمل ونقل امن و سالم ، راحت، قابل اعتماد و توانا قرار مي دهند، همچنين در برنامه ريزي حمل ونقل سعي مي شود كه با شاخص هاي توسعه خوصا توسعه پايدار سازگاري بيشتري داشته باشد. اين پژوهش تاثير گذاري شبكه هاي حمل ونقل را بر توسعه و پايداري آن در منطقه 4 تهران را مورد بررسي قرار داده است.منطقه 4 تهران يكي از وسيع ترين مناطق پايتخت است و قسمت هاي عمده اي از شبكه معابر (بيست درصد)، مساحت (ده درصد) و جمعيت (يازده درصد) را به خود اختصاص داده است.در اين تحقيق با نگرشي به نظريات مختلف در ارتباط با نقش حمل ونقل بر توسعه و تجارب جهاني ، به بررسي تاثير حمل ونقل بركاربري اراضي، اقتصاد، اجتماع و مسائل زيست محيطي(حمل ونقل پايدار به دنبال تعادل بين اين بخش ها مي باشد) منطقه 4 پرداخته شده است . در ابتدا بر اساس چارچوب نظري پژوهش، از كارشناسان امر با روش دلفي نظرخواهي گرديده و سپس با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي (AHP)، داده هاي مستخرج از تحقيق را وزن دهي كرده تا تاثير شبكه هاي حمل ونقل بر روي هركدام ازمعيارها مشخص شود. نتايج اين تحليل نشان مي دهد كه نقش حمل ونقل بر توسعه منطقه 4، به ترتيب بر اساس شاخص هاي كاربري اراضي ، مسائل اقتصادي، موضوعات اجتماعي و مسائل زيست محيطي مورد مطالعه، است. همچنين با تحليل زيرمعيارهاي شاخص هاي مذكور مشاهده شد نواحي كه از لحاظ شبكه معابر از شرايط بهتري برخوردارند ،داراي ارزش زمين بالاتر و توسعه اقتصادي بيشتر و نتيجتا با كاهش نابرابري هاي اجتماعي مواجه مي باشند .بدين ترتيب مي توان نتيجه گيري نمود كه به موازات توسعه شبكه هاي ارتباطي ، كيفيت زندگي و رفاه ساكنان و شهروندان در زمينه هاي مختلف اقتصادي ، اجتماعي و كالبدي بيشتر و بهتر خواهد شد.