تبيين و تفسير نقش عوامل محيطي و غير محيطي فضاهاي آموزشي و فرهنگي در پرورش خلاقيت كودكان

چكيده در سال هاي اخير ، تحقيقات بسياري انجام شده كه از ميان عوامل تاثير گذار در رشد خلاقيت كودك ، عواملي مانند شيوه هاي آموزشي مورد بررسي قرار گرفته اند ؛ اما به تاثير كيفيت فضاي معماري در پرورش خلاقيت ، كمتر توجه شده است . پژوهش حاضر سعي بر آن دارد تا عوامل محيطي و غير محيطي موثر بر رشد خلاقيت در كودكان را شناسايي نمايد. با استفاده از روش كيفي براي دست يافتن به شاخص هاي فضايي طراحي محيط خلاق براي كودك ، به بررسي رفتار كودكان و ديد گاه هاي افرادي كه پيوسته با انها در ارتباط هستند پرداخته شد. پس از بررسي مشاهدات و مصاحبه ها ، تحليل داده هاي كيفي صورت گرفت سپس دو عامل محيطي و چهار عامل غير محيطي به عنوان متغير هاي موثر بر رشد خلاقيت كودكان در نظر گرفته شد و چگونگي ارتباط آنها با موضوع خلاقيت بيان گرديد تا بر اساس اين نتايج به دست آمده ، پيشبرد روند طراحي در چنين فضاهايي ممكن شود.