شناسايي عوامل ايجاد دعاوي پيمانكاران در قراردادهاي (PC)

پروژه هاي عمراني كارهاي پيچيده اي هستند. اين پروژه ها به ناگزير با مجموعه اي يكتا از نقشه ها و مشخصات فني تشريح مي شوند و توسط پيمانكاري اصلي و تعدادي پيمانكار دست دوم (جزء) اجرامي شوند، كه بسياري از آنها پيشتر با يكديگر كار نكرده اند. جنبه هاي منحصر به فرد هر پروژه و مجموعه يكتاي تشكيل دهنده هر تيم از عوامل معمول عدم توافقهايي است كه رخ مي دهند. چون هر پروژه منحصر به فرد مي باشد، نمي توان انتظار داشت كه طراح، تمام جنبه هاي آن را ببيند و پيش بيني كند. در نتيجه سهوها و در مواردي تناقضهايي در اسناد قرارداد پيش مي آيد. در واقع دعاوي بخش جدايي ناپذيري از قراردادهاي مدرن است كه امروزه رخداد آن در پروژه هاي عمراني امري معمول تلقي مي شود . با افزايش موارد بروز ادعا در قراردادها راهكارهايي براي پيشگيري از آن بايد سنجيده شود ، بطور حتم پيشگيري از بروز اختلاف بسيار ساده تر و كم خرج تر از حل اختلاف بوجود آمده است. در اين پژوهش سعي بر اين دارد عواملي كه تاثير بسزائي در ايجاد دعاوي پيمانكاران در قراردادهاي PC دارد در پنج حوزه حقوقي ، قراردادي ، مهندسي ، اجرايي و عوامل بيروني مورد بررسي قرار گرفته و براساس اسناد و مدارك موجود و همچنين نظر خبرگان عوامل اصلي در حوزه حقوقي با محوريت عدم تحصيل اراضي و گرفتن مجوزهاي لازم، در حوزه قراردادي با محوريت عدم پرداخت به موقع مطالبات پيمانكاران و شفاف نبودن اسناد طراحي، در حوزه مهندسي شامل: برآورد نامناسب و مدت زمان پيش بيني شده پيمان، در حوزه اجرايي شامل : تاخير در تهيه منابع و ضعف مديريت پروژه و تعليق كار، در حوزه عوامل بيروني با محوريت تغييرات قيمت ها و بروكراسي اداري ، شناسايي تا بتوان در جهت كاهش و پيشگيري از بروز دعاوي در پروژه هاي عمراني و صنعتي گام موثري برداشت.