نقش كيفيات محيطي فضاهاي شهري بافت مياني بر الگوي رفتاري استفاده كنندگان (نمونه ي موردي: محله جلفاي اصفهان)

بررسي عميق عوامل موثر بر رفتار استفاده كنندگان در فضاهاي شهري از جمله مهم ترين نيازهاي برنامه ريزي و مديريت شهري بـــراي اينگونه فضاها خصوصاً در بافت هاي مياني شهرهاست كه به طور مستمر مورد استفاده بيشتر شهروندان قرار مي گيرند. در همين راستا پژوهش حاضر با هدف بررسي و تحليل كيفيات محيطي فضاهاي شهري در بافت مياني و تاثير آن بر الگوهاي رفتاري استفاده كنندگان متعدد و متنوع از اين فضاها انجام گرفته است. براي دستيابي به اين منظور با روش تحقيق توصيفي – تحليلي و بر مبناي مطالعات اسنادي و پيمايشي، به شناخت نقاط الويت دار كيفيت محيطي از نظر نمونه مورد مطالعه پرداخته شده است تا بر مبناي آن بتوان وضعيت هاي نامطلوب محيطي را از طريق سازماندهي الگوهاي رفتاري كاربران بهبود بخشيد. بنابراين مطالعه كيفيت محيطي و تأثير مؤلفه و شاخص هاي آن بر الگوهاي رفتاري در محله جلفاي اصفهان به عنوان بافتي مياني انجام گرفته و با توجه به نيازهاي استفاده كنندگان و بررسي كمبودهاي موجود به منظور تأمين نياز كمي و كيفي آن ها و نيز بهبود عملكردهاي موجود، ميزان الويت زير شاخص هاي محيطي-رفتاري بيان شده است. با ارئه اين ارزيابي مي توان به نتايجي مانند ارتقاي كيفيت محيط كالبدي، اجتماعي و فرهنگي، و شكل گيري رفتار مطلوب در بافت با حضور فعاليت هاي اجتماعي و فرهنگي برآمده از الگوهاي رفتاري كاربران و تبديل بافت مياني به محيطي پويا و فعال بــا نگرش عميق بــه ارزش هـــاي آن و نيز تأمين نيازهاي استفاده كنندگان و در نهايت مناسب سازي فضا براي استفاده تمامي گروه هاي استفاده كننده از آن دست يافت.