شاخصه هاي نظام خانواده متعالي و زن مطلوب در آموزه هاي اسلام

اسلام به عنوان مكتبي انسان ساز، توجهي ويژه و خاص نسبت به امر تربيت در نهاد خانواده دارد و اين مسأله به عنوان نمونه در توصيه قرآن كريم به چگونگي امر به نماز در نظام خانواده مشهود است و نكات تربيتي بسيار قابل توجهي مانند استقامت و استمرار و پذيرش در امر تربيت را روشن مي كند. شكل گيري عادات و روحيات انساني و نهادينه كردن شاخصه هاي اخلاقي نيز از ديگر نكات مهم در امر نظام خانواده متعالي است. در تعيين شاخصه هاي نظام خانواده متعالي، نوع مبناي فكري و اعتقادي بسيار اثرگذار است؛ چنان كه به عنوان نمونه درباره جايگاه زن در نظام خانواده، بر اساس مبناي اومانيستي، شاخصه هايي بر اساس مولفه هاي لذت جويانه زن مطرح مي شود مانند اشتغال ، تحصيل، استقلال مالي، راحت طلبي (با پيامدهايي مانند ازدواج نكردن ، نياوردن فرزند)، و مانند آن؛ در حالي كه در مبناي خدا محوري ، هدف و وضعيت مطلوب زن در خانواده، حركت به حكم عقل و شرع بر اساس وظيفه الهي است. همچنين در نگاه اوليه به برخي روايات ممكن است تعارضي در خصوص شاخصه هاي زن مطلوب مشاهده شود. در اين مقاله ضمن پرداختن به برخي نمونه هاي اين تعارضات ظاهري، با بهره گيري از قاعده اي اصول فقهي به جمع بندي و حل اين تعارضات پرداخته شده و نگاه ارزش مدارانه و يا واقع نگرانه به اين نصوص به عنوان بهترين راه حل برطرف نمودن اين تعارضات ظاهري، مورد تحليل و واكاوي قرار گرفته است.